بررسی وجود ژن های blaNDM، blaGIM، blaAIM، blaDIM و blaVIM در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان های شهر تهران

زمینه و هدف:  امروزه، میزان افزایش مقاومت به دارو در میان سویه های اسینتوباکتر بومانی یک نگرانی بزرگ در سرتاسر جهان است. رایج ترین مکانیسم مقاومت، تولید بتالاکتامازها می باشد که ژن های آنها اغلب بر روی عناصر ژنتیکی متحرک مانند پلاسمیدها قرار دارند، لذا، هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های blaNDM, blaGIM, blaAIM, blaDIM  و blaVIM در ایزوله های  اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری می باشد. مواد و روش کار:  از خرداد ماه سال ١۳۹١ تا مرداد ماه سال ١۳۹۲ ، ١٠۸ سویه  اسینتوباکتر بومانی از خون، زخم ، ادرار ، خلط  و مجاری تنفسی بیماران بستری در  بیمارستان های لقمان حکیم و بیمارستان میلاد جدا شد. برای تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی از روش های دیسک دیفیوژن و میکرودایلوشن براث بر طبق رهنمودهای CLSI استفاده گردید. شناسایی سویه های تولید کننده متالوبتالاکتاماز (MBL) به وسیله Combined Disk Diffusion Test (CDDT) مورد بررسی قرار گرفت و سپس تشخیص ژنهای متالوبتالاکتاماز به  روش های PCR انجام شد. یافته ها:  میزان مقاومت سویه های جدا شده به آنتی بیوتیک های تست شده به این ترتیب بود: ١٠۳ (95/4%) به سفتازیدیم، ١٠۸ (١٠٠%) به سفوتاکسیم، ١٠۵ (95/7%) به سفپیم، ۹۹ (91/7%) به مروپنم، ۸۷ (80/6%) به آمیکاسین، ١٠۵ (97/2%) به پیپراسیلین، ١٠٠ (92/6%) به سیپروفلوکساسین، ١٠۳ (95/4%) به پیپراسیلین-تازوباکتام، ۴۴ (49/7%) به جنتامایسین، ١٠۶ (98/1%) به آمپی سیلین-سولباکتام،  ١٠۶ (98/1%) به کوتریموکسازول ، ۸۷ (80/6%) به تتراسایکلین، ١ (1/8%) به کلیستین. با استفاده از روش CDDT فراوانی اسینتوباکتر بومانی تولید کننده  MBL به  ترتیب ۸۶ (80/6%) بود. ١۵(17/44%) از ایزوله ها دارای ژن blaVIM بودند و بقیه ژنها در سویه ها دیده نشد. بحث:  شیوع سویه های اسینتوباکتر بومانی تولید کننده متالوبتالاکتاماز شناسایی شده در این مطالعه نگران کننده می باشد که نیاز به اقدامات کنترل عفونت از جمله مدیریت مصرف آنتی بیوتیک ها  و شناسایی سریع ایزوله های مقاوم می باشد.